Transformatie: door stil te staan bij de dingen, of door in beweging te komen? Misschien is het beide...
Wanderlust
Hoe gaat het vandaag met jou?
Op een schaal van 0 tot 10, hoeveel zou je scoren als de vraag was: “Hoe goed voel jij je vandaag?” De laatste tijd stel ik bij mezelf vast dat mijn gevoel van welzijn bokkensprongen maakt, zeg maar tussen de 2 en de 8 op 10. Geregeld dringt één of andere coronamaatregel namelijk met geweld... Continue Reading →
Rechtsomkeer maken
[En cliquant ici, vous pouvez lire ce post en français.] Het is zondag. 19 april, zegt de kalender. Alsof het ertoe doet. De zon schijnt, het is zacht en uitnodigend weer voor een fietstocht. Naar een onbekende plek wil ik vandaag. Verras mij, pad dat zich onder mijn voeten of onder de wielen van mijn... Continue Reading →
Paradijsegem 2.0
Elke ontmoeting, zo heb ik ontdekt en ervaren, houdt je een spiegel voor van wie je bent, wie je denkt te zijn, wie je wil zijn. Mensen die heel dichtbij komen, tonen mij het scherpste beeld. Mijn kleine kantjes lijken wel een kudde olifanten. Ik heb een karrenvracht deemoed nodig naar mezelf toe om die... Continue Reading →
Meesterschap in zelfzorg
Hoe vaak heb jij het al gehoord? Dat je moet leren voor jezelf te zorgen? Kun je de keren nog tellen? Als ik eraan had gedacht om een streepje op de muur te trekken voor elke gelegenheid waarbij ik deze wijze raad kreeg, dan stond mijn witte muur nu vol streepjes. Tot nu toe vond... Continue Reading →
Anatomie van een gevangenis
In mijn vorige blogpost, een Gele Ster, verwees ik al even naar de inzichten die ik stap voor stap verwerf na het lezen van twee boeken van Michael A. Singer (The Unthetered Soul en The Surrender Experiment). Het gaat allemaal om een concept dat in kringen van persoonlijke ontplooiing zo vaak herhaald wordt, dat het... Continue Reading →
Abre los ojos – abre los ojos – abre los ojos
Het is ruim twintig jaar geleden dat ik de film van Alejandro Amenábar zag, en nog krijg ik soms rillingen bij de echo van die stem: Abre los ojos, abre los ojos - doe je ogen open. Momenten in het leven kunnen dat effect hebben op mij, een doordringende uitnodiging om de ogen te openen.... Continue Reading →
Demutig aanwezig zijn, vierdimensioneel
Hoezeer ik ook bij mezelf ervaar dat ik door de jaren heen almaar demutiger omga met mezelf, toch blijft het vrij uitzonderlijk om dat demutige aanwezig zijn over alle vier dimensies van mijn wezenlijke ik simultaan te ervaren: fysiek, emotioneel, mentaal en spiritueel. Een absolute geborgenheid ervaren over mijn fysieke verschijning, de emoties en gevoelens... Continue Reading →
Het laatste oordeel: voorbij schaamte en schuld
"Je moest je schamen!" "Het is jouw schuld!" - Hoeveel keer heb ik dat niet gehoord, hoe vaak heb ik niet een reactie van mijn gidsen als kind op die manier geïnterpreteerd. Even zovele wegwijzers over wat er niet oké was aan wie ik was. Even zovele aansporingen om iets te verbergen van mezelf achter... Continue Reading →
Sleutels om een toxische relatie onder de loep te nemen
In mijn voorgaande blogartikel stond ik stil bij de rol die de bouwstenen van vertrouwen spelen in zuivere, liefdevolle relaties. Je kunt ermee aan de slag om jezelf in een relatie te helpen groeien. Maar je kunt ze ook omgekeerd gebruiken: om te kijken wat er in een toxische relatie precies fout gaat. Recent kreeg... Continue Reading →
